Vrijdag 12/7 naar de massage -> mijn rug zit volledig geblokkeerd, het werd een pijnlijke bedoening maar had wel effect! Na de massage ga ik rusten zodat ik die avond mee kan naar een feest van vrienden. Ik ben er geweest van 19u tot 22u en heb toen toch gevraagd aan Rob me thuis te brengen. Ik spoor m'n ventje wel aan terug te gaan naar het feest, ik slaap toch en ben niet alleen thuis. Hij is constant bij me, gaat overal mee naar toe en doet daar bovenop ook nog onze verbouwing, dus wat ontspanning tussendoor is niet verkeerd, anders houd je dit niet vol.
Dit weekend is het ook Veldhoven kermis met op zaterdagavond het optreden van een erg leuk bandje Markant, uiteraard gaan we luisteren, met wat rusten vooraf moet dat lukken, en ja het was super leuk. We zijn wel meteen naar huis gegaan toen ze stopten want ik stond van vermoeidheid te trillen op m'n benen.
Zondag vieren we de 1ste verjaardag vh zoontje ve vriendin en onderweg ernaartoe word ik onwel, ik sta erop toch te gaan en niet huiswaarts te keren, ik krijg er ff de ruimte om te bekomen en na 30min ben ik er doorheen en kan ik alsnog mee genieten ve leuke namiddag.
In de avond slaan echter de zenuwen toe voor de nieuwe kuur morgen...
Maandag 15/7: Tja, jarig... maar voel me niet zo, ik vier het ook niet, ben totaal niet in de stemming.
Voel me niet feestelijk en kijk enorm op tegen wat er te gebeuren staat vandaag.
Een nieuwe kuur word gestart, hoe gaat dat zijn, hoe gaat mijn lichaam reageren?
Ik word om 13u20 verwacht en ben 20min te vroeg, ik ga meteen mijn vingerprik halen en zet me nadien id wachtzaal. Maar ze lopen reeds uit dus mijn wachten gaat alleen maar langer duren.
Om 14u40 word ik eindelijk bij de oncoloog geroepen waar altijd vooraf een chemo een gesprek plaatsvind. Deze keer moet ik ook melden dat het me niet meer lukt om aan de 60kg te komen, ben op 59kg blijven hangen dus mijn dosis moet herberekend worden.
Na het gesprek de intake bij de verpleegkundige die de dosis bekijkt en besteld en dan begint het na het uitlopen helemaal vierkant te draaien...
Mijn document is onduidelijk opgesteld en moet herbekeken worden, dit duurt 30min. voor er klaarheid komt. Dan zegt ze verschrikt: "Oei, jij hebt een lange kuur vandaag, jij had allang bezig moeten zijn, je bent fout ingepland!!! Lange kuur?! Hoezo? Of ik ingelicht was hoe deze nieuwe kuur ging verlopen, euhmmm NEE!! Blijkbaar is het 1 lange, dan een kortere de derde een korte en dan weer een lange enzoverder...
En wat is een lange kuur, tja zeker 5u... WWWAAATTTT!!!!!!!! Ik zak bijna door mijn stoel van ongeloof. Pfff nu is mijn verjaardag helemaal niks meer waard.
Terwijl ze verder gaat met mijn papieren valt mijn oog op "thuis te nemen", en medicatie erachter. Ik vraag haar wanneer ik het voorschrift daarvoor krijg want dat ik dat net niet gehad heb. Vol ongeloof kijkt ze me aan... "Maar mevr. dat had jij gisteren al moeten innemen, wist jij dat niet?" Euhhmmm nee... geen voorschrift gehad, dus ook geen medicatie ingenomen... Er is duidelijk een foute communicatie opgetreden door mijn opname laatst. Tja zegt ze, dan moeten we die hier toedienen en dan loopt alles nog verder uit want na toediening moet het minimaal 30min inwerken voor de chemo kan starten.... dat word dus al een kuur van 5u30. Zonder dat kan de kuur niet starten want dan kan je lichaam de klap niet aan. SHIT
De moed zinkt weg en de stress stijgt weer naar ongekende hoogtes.
Snel word ik naar een kamer gebracht en dienen ze de pre-medicatie toe. Ook de verpleging zit ermee verveeld want die moeten door de fout vd planning nu gaan overwerken, want mijn kuur zou pas tegen 20u30 a 21u klaar zijn als er verder niets meer tegen zit.
Als ze uiteindelijk de chemo starten is er overleg geweest tussen de verpleging ed oncoloog en komen ze vragen of ik het goed vind de kuur over 2 dagen te spreiden, zo kan iedereen op tijd naar huis, heb ik nog quality time thuis voor mijn verjaardag. Ik ga ietswat opgelucht akkoord want zo'n lange zit, onverwacht, zag ik niet zitten.
Halverwege de chemo word het mijn lijf ff teveel en val ik in een diepe slaap. Pas als het spoelinfuus halfweg is kom ik weer bij positieven. Ik word door ons mam thuis gebracht die me voor het eerst mee vergezelde en ben verder niet meer onwel geworden.
Dinsdag ben ik er weer om 10u30, om 11u30 start de kuur en om 16u30 ben ik klaar.
Een uur voor ik klaar ben gaat het alsnog mis, heftige diarree en krampachtig kokhalzen, meteen word de arts gebeld en krijg ik per infuus een flinke shot cortisonen toegediend en nog een of ander pilletje dat met moeite binnen blijft. BAM mijn licht gaat uit voor de komende 45min. Gek genoeg word ik wakker en is alle ellende weer voorbij. GELUKKIG!!
1 ding is er wel, ik word weer vuurrood in mijn gezicht, hals en borstkast en het gloeit ongemakkelijk, welkom terug chemohoofd...
Na een uur zakt het weg en gedurende de avond komt het ff terug op maar zakt snel weer.
Zo deze hebben we dan gehad, nog 11 te gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten