De afgelopen dagen voelde ik me vrij goed, buiten de uitgesproken vermoeidheid. Eetlust is vrij goed, pijn in mijn mond bijna weg en ik kan terug spontaan slapen en naar het toilet gaan.
Sinds eergisteren is het me opgevallen dat mijn oksel erg opgezwollen en pijnlijk is, dit sinds men de hechtingen verwijdert heeft. Deze oksel is ook de reden waarom we afgelopen nacht om 00u30 id auto zaten richting spoed. Toen ik naar bed wou controleerde ik mijn oksel en zag toen dat door de druk vd zwelling een onderhuids draadje vd hechtingen naar buiten werd gedrukt en dat de huid eromheen erg rood ah worden was, de gegeven waarschuwingen wat te doen als ik ergens het begin ve ontsteking ontdek in mijn achterhoofd, maakt dat we nu op dit onmogelijke uur deze rit maken.
Het draadje word eruit getrokken (auw!) en vervolgens word alles goed ontsmet. Ik krijg een verwijsbrief mee om maandag voor de chemo een echo vd oksel te laten maken en krijg specifieke pijnstilling mee om de erg vervelende pijn te onderdrukken. Ik voel me bijna een wandelend medicijnen vat!!!
Gisteren in de namiddag naar een verjaardag geweest wat leuk was, maar door de drukte erg oververmoeid geraakt waardoor ik bij thuis komst wegzink in een diepe slaap op de bank.
Vandaag is Sylvie op bezoek geweest, maar voor ze komt zit ik buiten te genieten vh mooie weer en zink met regelmaat weg in korte dutjes met het kabbelende geluid vd vijver op de achtergrond.
Tijdens die dutjes komen telkens de beelden van vanochtend id douche weer voorbij, tijdens mijn haren wassen stelde ik vast dat er toch wel veel haren id douche lagen na het uitspoelen, het voorzichtige begin vd haaruitval is begonnen, de volgende nachtmerrie komt steeds dichter bij.
Blij dat de deurbel gaat en Sylvie er is, zo lang elkaar niet meer gezien!! Lekker onbezorgd bijkletsen over mijn ellende maar vooral over haar zwangerschap!! Een welkome deugddoende middag!!!
De avond nadert en ik besluit door te zetten en toch te gaan dansen in Efeze. Op live muziek van een erg goede muzikant! Daar word iedere danseres blij van!!! Ik heb wel maar 2x 10min gedanst ipv 2x 30min. Langer lukte echt niet. Door alles wat er gebeurt was en nog te gebeuren staat was ik nu erg nerveus om te dansen, bang dat mijn lichaam het niet zou vol houden of ik emotioneel zou worden.
Maar het lukte me al snel los te komen vd zenuwen en vd kanker!!
Het was full house en werkelijk waar een fijn publiek, dat geeft je ook enorm veel goede energie!!
Na het dansen ging de grote tafel id zaak het gesprek met me aan, dat werd een leuke verrassing voor me!! Ze vertelden me dat deze avond met live muziek en dans op hun vraag tot stand was gekomen, met speciale vraag naar mij. De eigenaar had hen gezegd het te regelen maar ook met de mededeling dat mijn aanwezigheid tot op het laatst onzeker zou zijn en waarom.
Die mensen hebben me uitgebreid bedankt dat ik gedanst had en ze betuigden meermaals hun diepe respect gezien mijn situatie. Ze hadden me iets meer dan 2 jaar geleden ook zien dansen en hadden al eens geïnformeerd naar me, maar ook daar hadden ze info gehad waarom ik tijdelijk niet meer danste. Ze hoefden geen andere danseres en hebben gewacht tot ik weer zou komen, ze voelden zich vereerd dat ik er nu toch stond ondanks mijn nieuwe horror situatie! Ze waren fan!! Was er ff stil van...
En eigenlijk moet ik me vereerd voelen, zoveel steunbetuigingen en woorden van lof... prachtig, dat geeft echt goede positieve energie, en dat kan ik wel gebruiken nu!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten