5 juni 2019: Dromenland

We zijn weer bij de woensdag na de chemo aanbeland, gelukkig enkel met een naar gevoel in mijn hoofd en zonder de overweldigende hoofdpijnen vd vorige keer!!! Het preventief nemen vd aangepaste medicatie werkt!! Wat wel verergerd is is de vermoeidheid die nu ongenadig hard toeslaat!! Alles voelt zwaar, leeg, miserabel en mijn ogen willen maar 1 ding en dat is dicht. Ik geraak mijn bed niet uit als enkel om naar het toilet te gaan wat ik vervolgens ook met ogen dicht doe, mijn darm gaat ook op non actief waardoor ik wel aandrang ervaar en that,s it, daar zit je dan slapend op de wc in al je ellende...

 Dit neemt een vervolg op donderdag en vrijdag, die dagen probeer ik naar beneden te komen maar de vermoeidheid is zo extreem dat ik het niet lang volhoud, letterlijk alles put me uit, het vraagt enorm veel wilskracht mijn lichaam tot bewegen aan te zetten waardoor ik al snel terug in mijn mini wereldje kruip, mijn bed. Het leve schuift echt letterlijk voorbij zonder ik er ook maar deel van kan zijn, wat kijk ik ernaar uit om terug uit dit dal te komen als de chemo zijn ergste slag in mijn lijf geslagen heeft!!

De pijn in mijn mond is uitgebleven deze keer, dus ook daar een meevaller.
Het haaruitval gaat ondertussen gewoon verder, en zoals gewaarschuwd, gaat dit niet pijnloos. Het is emotioneel al een zeer lastig iets en dan doet dat nondeju nog pijn ook!!

KUTZOOI!!!! Zo das er ook uit!!!