dinsdag 4 juni 2019

4 juni 2019: bye bye haren

Ik heb er een mooi gevuld weekend opzitten, als mezelf, ik was er eindelijk weer!!! Dus optimaal vd goede momenten gebruik maken!! Ik ben buiten een lichte vermoeidheid eindelijk mezelf weer!!!

* Zaterdag onze nieuwe keuken besteld en id avond naar lieve vrienden in Alphen a/d Rijn en daar verwend met een heerlijke BBQ, damn wat vliegt de tijd als het gezellig is, het is zo erg laat en dan moet je nog ver rijden naar huis... maar het was het waard!!

* Zondag op de fiets richting de muziekschool (koste me wel meer energie dan ik dacht) om naar het jubileumconcert van de slagwerkgroep te gaan kijken waar Rob lid van is, ze vieren hun 70 jarige bestaan en zetten 2 jubilarissen ih zonnetje die reeds (jawel!!) 60!!! jaar lid zijn!! RESPECT!!
Echt genoten van deze muzikale voormiddag.
Deze dag werd id namiddag feestelijk verder gezet onder het genot van een BBQ (hoewel het er eigenlijk id namiddag te warm voor was met 32 graden) maar leuk gezelschap doet veel!!
In de vroege avond gaan we naar de musical Grease kijken waar Marleen in meespeelt met het gezelschap Me on Stage!! Ook hier echt van genoten... maar zo´n volle dag eist zijn tol en doodop val ik meteen in een diepe slaap.

* Maandag weer richting het ZH, echo vd oksel toont ophoping van lymfevocht en een onderhuidse bloeding aan. Vervolgens naar het labo voor de verplichte vingerprik voor een chemo en dan naar de wachtzaal waar we erg lang moeten wachten op mij beurt om 2u aan de infusen te hangen die je vol rotzooi laten lopen. Na een hele dag in het ZH kunnen we om 18u eindelijk richting naar huis rijden.
Ik merk al wel dat de aanpassingen in mijn medicatie hun werk doen en dat ik me niet slecht begin te voelen net als de eerste keer!!! Ook mijn avondeten smaakt gelukkig nog!!! (YEAHH!!)

* Dinsdag.... Lang geslapen, de vermoeidheid neemt weer toe en mijn darm is weer in staking, maar verder voel ik me oke, tot ik id badkamer kom en mijn haren kam... daar is mijn grote nachtmerrie, het doembeeld dat al heel de tijd boven mijn hoofd zweefde... heel de wastafel vol haren, ik ga met mijn vingers door mijn haar en heb echt plukken haar vast. Ik sta ad grond genageld en kan enkel maar staren... het duurt ff voor ik mezelf in beweging krijg. Verslagen kom ik naar beneden, vertel Rob dat we haarwerken Flair moeten bellen wat ik ook meteen doe en begin te huilen....
Om 14u30 kan ik er terecht en word mijn haar gemillimeterd en stel ik ook vast dat mijn hoofdhuid totaal is uitgedroogd en schilfert, ook een bij effect vd chemo blijkbaar. *ZUCHT* dat kan er ook nog wel bij. Ik voel me zo leeg, machteloos en lam geslagen op het moment die tondeuse over mijn hoofd gaat, ff houd ik mijn ogen dicht, daarna kijk ik vooral alle kanten op behalve naar mezelf...
Ik blijf maar huilen. Pas bij de laatste stukjes lukt het om naar mezelf te kijken, het bevalt me niks, een flinke stomp in mijn maag. Nieuwe tranen verbijtend worden mijn uitgekozen pruiken gepast en aangepast, word me geleerd hoe ze op en af te zetten (ook daar is een techniek voor), en hoe ze te onderhouden. Met een nieuwe coup (pruik) verlaat ik de shop en gaan we huiswaarts, totaal verdoofd en tranen onderdrukken lopen we naar de auto, wezenloos naar buiten starend en handenwringend rijden we weg, toch weer een korte huilbui, die opnieuw opkomt bij thuiskomst, net op dat moment belt mijn moeder en als ze me hoort springt ze gelijk id auto en 40min later is ze hier. Gelukkig, mijn tranendal zakt weg, mijn ondertussen erg rode pijnlijke ogen krijgen rust!!! Vlak voor ons mam hier aankwam is er eerst nog Ingrid die vandaag 2 ipv 1 spuit in mijn buik mag ploffen. de extra spuit moet telkens 24u na de chemo gegeven worden om mijn aanmaak v witte bloedcellen te stimuleren gezien die kelderen door toedoen vd chemo. Ook zij ontkomt niet aan wat tranen...

Ondanks deze zware dag toch nog iets positiefs: voel me nog steeds redelijk ok en nog steeds geen verlies van eetlust!! Hopelijk blijft dit zo want er was me in het ZH gezegd dat ik niet meer zou mogen afvallen. En dat lukt alleen als mijn eetlust behouden blijft en ik niet ko ga door de chemo net als vorige week!!
Fingers crossed!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten