Pfff, om 4u30 al wakker… nog wat draaien en keren maar de slaap vind ik niet meer en om 5u30 besluit ik in bed via mijn gsm wat op fb rond te struinen om afleiding te hebben zodat ik mijn zenuwen in bedwang kan houden. Om 7u30 krijg ik koffie op bed van mijn schatje, maak me klaar, ontbijt wat en weg zijn we want om 8u30 word ik bij de chirurg verwacht.
Tijdens de rit richting Turnhout stijgt de spanning tot ongekende hoogte...
Daar aangekomen is dat natuurlijk weer op mijn darmen geslagen en moet ik meteen richting de wc spurten, ondertussen zo gestressed dat mijn hart in mijn keel bonkt en zo hard slaat dat het lijkt of hij eruit gaat springen.
Daar zitten we dan, handen wringend en tanden op elkaar geklemd om mijn emoties onder controle te houden. De MRI bevestigd wat de mammo en echo ook al toonden, de tumor is erg klein geworden, van 5cm naar 1,5cm gekrompen, dus de chemo was een succes, het afzien en ziek zijn is niet voor niets geweest. Hij besluit borstsparend te opereren maar dat kan tot op het laatste nippertje toch nog een amputatie worden… Gezien ik een erg snel groeiende en agressieve tumor had geeft hij nu nog geen garantie, de tumor + 2cm marge word weg genomen en dat weefsel word microscopisch onderzocht of het geen tumor cellen bevat, mocht dat wel zijn volgt er een bijkomende operatie om een extra marge weg te nemen of als er veel cellen zijn alsnog tot amputatie over te gaan… Die kans leek hem klein maar zeker wel aanwezig… Ook gaan ze toch een okselruiming doen omdat daar uitzaaiingen gevonden waren op microscopisch niveau voor ik aan de chemo begon.
Het opgeluchte gevoel blijft uit, tranen wellen op ondanks het toch relatief goed nieuws is...
Volgende week dinsdag gaan ze een magnetisch clipje inbrengen die het titanium clipje dat voor de chemo in de kern vd tumor was ingebracht, te markeren, zodat ze deze tijdens de operatie vlot terug kunnen vinden en te verwijderen. Deze techniek is nog nieuw (voorheen werd dat met een harpoentje gedaan, wat ongemakkelijk tot pijnlijk was en id tumor werd gebracht met een lijn naar buiten die op de huid werd vastgeplakt) en zou comfortabeler zijn, de vraag is dan ook vd chirurg of ik het erg vind dat er verschillende artsen mogen komen kijken terwijl die clip geplaatst gaat worden om ze de techniek eigen te maken. No problem, als het maar geen pijn doet!! Het word onder plaatselijke verdoving gedaan zei hij en om een ongemakkelijk gevoel te voorkomen omdat het in bijzijn van verschillende artsen gaat gebeuren wou hij toch toestemming.
De operatie volgt de dag erna en hij legt uit hoe hij gaat snijden… slik!!!
Er komt een snede dwars over mijn borst met als middenpunt de bovenrand vh tepelhof en de huid word losgemaakt vd borst.
Ik moet 1 misschien 2 nachten blijven, er komt meteen een fysiotherapeut langs om schouderoefeningen te doen om te voorkomen dat ik een frozen shoulder krijg en dit tot de drain die in de oksel geplaatst gaat worden verwijdert word... daarna 2x per week lymfedrainage om een dikke arm te voorkomen… Er is 1 kans op 3 dat ik blijvend een dikke arm ga behouden na het verwijderen van alle lymfeklieren in mijn oksel… zucht, dat kan er ook nog wel bij.
Borstkanker, een regelrechte aanval op alle vlakken van je vrouw zijn!!!
Na thuiskomst slaat de gemiste slaap van afgelopen nacht toe en verdwijn ik de ganse namiddag in een diepe slaap. Als ik wakker word ben ik nog wat suf en duurt het ff voor ik weer bij positieven kom, dan voel ik me voor het eerst wat opgelucht, met een vleugje zenuwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten